صنعت فولاد یکی ازمهمترین صنایع کشور به شمار می رود و نقش بسزایی در اشتغالزایی کشور دارد.
بر اساس طرح جامع فولاد ایران، کلیه حلقههای زنجیره ارزش این صنعت باید به صورت یکپارچه و توسعه یافته باشد تا کشور در تامین مواد اولیه و میانی در زنجیره فولاد بتواند خود کفا باشد.
همچنین با توجه به اینکه زنجیره ارزش فولاد ایران در سالهای 93-95 آغاز شده، و این صنعت در کشور از اهمیت بسزایی برخوردار است و می تواند به ارز آوری و صادرات محصولات صنعتی و فولادی کمک شایانی کند.
طبق تحلیلهای انجام شده در سال جاری صنعت فولاد گام های موثری را به سمت بهبود برداشته است، اما با توجه به مشکلات زیر ساختی و نبود نقدینگی در کشور و همچنین فشار بسیار زیاد تحریم ها این روند با کندی انجام میشود.
از طرفی یکی از مهمترین دغدغههای صنعتگران مرتبط با نوسانات ارزی بوده ،تا جایی که یک فعال صنعتی حتی از قیمتهای یک ساعت دیگر هم بیاطلاع است و نمیداند برای مواد اولیه باید چه مبلغی پرداخت کنند.
یکی از بیشترین نوسانات تغیرات قیمت آهن اسفنجی نسبت به سال گذشته است که در حال حاضر این محصول جزو محصولات استراتژیک در صنعت فولاد کشور به شمار می رود.
تحلیلگران صنعتی بر این باورند که با توجه به اختلالات پیش آمده بر پایه مشکلات عمده ای که در دنیا اقتصادی، سیاسی و اقلیمی که به وجود آمده، در صنعت کشورهای در حال توسعه اثرات بسیار زیادی گذاشته است، تا جایی که قیمت در بورس کالا ثبات دقیقی ندارد و بسیاری از صنعتگران را غافلگیر می کند.
در ایران بسیاری از صنعت گران به دلیل نبود زیر ساخت های نامناسب و عدم تامین انرژی مجبور به تعطیل کردن کارخانه و تولید خود شده اند، که این خود سبب ضرر و زیان بسیاری به اقتصاد کشور می شود.
در حالی که برخی کشورها مانند پاکستان از زغال سنگ برای تولید برق استفاده می کند ،ایران نیز با داشتن منابع بسیار زیاد باید به جای استفاده از برق و گاز از منابع جایگزین استفاده کند تا در پیک سرما و گرما با مشکلات عمده در صنعت و مصارف خانگی مواجه نشود.
حال باید دید دولت برای رفع این مشکلات در سالهای آتی چه تمهیداتی می تواند بیندیشد.
از طرفی زنجیره فولاد یک زنجیره کامل است و نیاز به کارشناسی و بررسی درست برای استفاده از منابع کشور باید در دستور کار دولت قرار گیرد تا نه دیگر صنعتگران دچار چاله های اقتصادی شوند نه کشور از داشتن اقتصادی پویا بی بهره بماند.